De bloesems van mijn schaduw. Brieven over cultuur en identiteit

“Mijn suggestie is dat men deze brieven vooral bekijkt vanuit het spanningsveld tussen identiteit als politiek gegeven en de ervaring van identiteit als iets persoonlijks, gevoelsmatigs en intiems. Hierover vind ik een schat aan gegevens en inzichten in deze bundel. Men kan zich afvragen of deze bundel ook maar de geringste belangstelling gekregen zou hebben in, zeg maar, 1956, 1968, 1974, of zelfs 1978. Hoogstwaarschijnlijk niet. In dit specifieke tijdsgewricht daarentegen wordt het een typisch tijdsdocument, dat een ideologische kanteling documenteert en van kritische voetnoten voorziet. Geen enkele van de persoonlijke ontboezemingen van de auteurs kan los gezien worden van de hedendaagse politieke ontwikkelingen in België, en elk stuk doet er impliciet of expliciet een beroep op als referentiekader. Dit boek gaat dan ook niet over de identiteit van Mark Elchardus, Kris Deschouwer, Mieke Vogels, Maurits Coppieters, Benno Barnard, Jacques De Decker en anderen. Het gaat -hoe gek dit ook klinkt – over het Belgische staatshervormingsproces. Men neme er uitvoerig en aandachtig akte van “. Jan Blommaert.

Dit bij Epo gepubliceerd boek was het resultaat van een in 1996 opgestart project waarbij 13 duo’s brieven aan elkaar schreven over kultuur en identiteit. Naast de hierboven aangehaalde auteurs ook nog Leila Houari, Paul Van Nevel , Johan Verminnen, Anne Morelli, Willy Thomas…

De brieven werden tevens voorgelezen op Radio 3 en gepubliceerd in De Morgen. Ze waren aanleiding tot een debat in de media waarvan fragmenten ook in het boek werden opgenomen.